Aktywa finansowe potrafią być trudne do zrozumienia nawet dla doświadczonych finansistów. Na szczególną uwagę zasługuje skorygowana cena nabycia (ang. amortized cost) – pojęcie znane z MSSF 9, które wpływa bezpośrednio na wycenę instrumentów dłużnych, takich jak obligacje, pożyczki czy należności długoterminowe.

Wycena według skorygowanej ceny nabycia opiera się na koncepcji efektywnej stopy procentowej (IRR). Mówiąc prosto – aktywo finansowe nie jest wyceniane „po cenie zakupu”, ale po wartości zdyskontowanej, uwzględniającej przepływy pieniężne i czas.

Dlaczego to takie ważne?

Bo wycena po IRR wpływa:

• na bilans – wartość aktywów może być niższa niż nominalna,

• na rachunek wyników – część przychodu rozpoznaje się „w czasie”, zgodnie z efektywnym oprocentowaniem,

• na przepływy pieniężne – bo rozliczenia te nie zawsze są tożsame z gotówką.

Co więcej – wycena w ten sposób może być niezrozumiała dla osób spoza finansów, co utrudnia analizę. A błąd w wyliczeniu IRR lub pominięcie tej zasady może znacząco zniekształcić sprawozdanie.

Chcesz dowiedzieć się:

• jak działa skorygowana cena nabycia krok po kroku,

• kiedy ją stosować (a kiedy nie),

• jak obliczyć IRR i ująć to księgowo?

Zajrzyj do praktycznego modułu:
IRR i skorygowana cena nabycia – wycena obligacji

W dobie rosnącego znaczenia instrumentów finansowych, coraz więcej firm stosuje ten model wyceny. Dla użytkownika sprawozdania to wyzwanie – ale i okazja, by wyróżnić się zrozumieniem tego, co naprawdę dzieje się z wartością pieniędzy w czasie.

Página principal Todos los registros